مهرت افزون پاییزت خجسته

مهرت افزون پاییزت خجسته

عسلم

هوا تقریبا  پاییزی شده ، چه بوی قشنگی گرفته آسمون ، همیشه اول مهرماه حال و هوایی خاص داره ،

خاطرات ماه مهر خاطره‌اي قديمي از زندگي گذشته ماست، خاطراتی پر از بوی باران، بوی پاک کن، بوی

دفترهای نو،زنگ تفریح، گچ های  رنگی و تخته پاک کن و البته سادگی‌های کودکی ...

منو بابا هر سال با آغاز ماه مهر و بازگشایی مدارس، به یاد خاطرات مشترکی از زمان مدرسه خودمان

می افتیم. برخی از این خاطرات مشترک هستند؛ مثل خاطره ما از  کیف و کتاب‌هایمان، معلم‌هایمان، یا

مداد و پاک کن و لوازم تحریرمان.

 بگذار تورا هم در این خاطرات غبارگرفته مان سهیم کنیم:

خاطراتی که درگذر این همه سال شاید کمرنگ یا بی رنگ شده باشند، اما یادآوری شان هنوز هم

برایمان دلنشین است.

 سرود باز آمد بوی ماه مهر ماه مدرسه ،دورانی را به یادمان می آورد که در آن صفا، صمیمیت و یک رنگی

حرف اول رامی زد و امروز مائیم و ودلتنگی آن روزها...

 دلت پر می‌زند برای کتاب فارسی و از برکردن شعرهایش برای راه مدرسه؛ برای رفقای هم کلاسی؛ ب

رای گوشه حیاط وپاتوق صبحگاهی، برای استرس درس پرسیدن، برای معلم‌ها و برای دلشوره‌ها.

 دلت برای همه چیز تنگ میشود ، برای صف بستن ها ، پشت نیمکت ها نشستن ، مداد مشکی و قرمز

در دست گرفتن ، غلط نوشتن...پاک کردن......پاک کن ...مداد تراش ، جامدادی صورتی ، زنگ تفریح ،

دویدن ، بازی ، آبخوری ، لقمه ی نون پنیر و گردو ، سطل بزرگ کنار درب کلاس که مدادهامونو می

تراشیدیم وروزهایی که انشاهای قشنگ می نوشتیم و قهروآشتی های کوچک داشتیم

 و این سرود که :

باز آمد بوی ماه مدرسه                          بوی بازی های راه مدرسه

 دلمان  می تپد برای شادی و دلشوره  اون روزها که :

 نمیدونستیم  امسال همکلاسیامون کیا هستند ، یعنی ناظم امسال همون پارسالی است؟!

 و اینکه زنگهای ورزش و توپهای ورزشی،والیبال ، بسکتبال،هندبال. که  زلالترین لحظات بود والبته به تازگی

بوی خوش کتابها،وقتی ورق میخورد و بوی نوییش تو صورتمون میخورد!

 نازنینم  اول مهر روز تجدید میعاد ما با معصومیت کودکی‌هایمان است، روزی که در آن با حسرت آرزو

می‌کنیم که ای کاش می‌شد همه‌ی بزرگی‌هایمان را بدهیم و یک خیال آسوده‌ی کودکانه بخریم.

دختر مهربانم اجازه بده در وبت کمی از روزهای خوشمان یادی کنیم

و يک سري هم به خاطرات گذشته خودمان بزنيم............خالي از لطف نيست

باز بوی دفتر

پاک کن ها ی سفید

ته مداد قرمز

باز هم مهر رسید

باز هم رج زدن حرف الف

باز هم دخترکی سر به هوا.دختری گیج که نامش کبراست.

و هزاران سال است

قول ها داده به خود

و گرفته تصمیم

که دگر بار کتاب خود را

باز جا نگذارد.شب به زیر باران

آن کتاب کهنه.همچنان خیس وچروکیده و باران زده است

باز هم سال دگر

باز پاییز دگر

باز تصمیم دگر

باز کوکب خانم

چند مهمان دارد

باز هم سفره رنگین پهن است

و کدام از ماها

در پس این همه سال…

حسرت خوردن از آن سفره کوکب خانم

همچنان با اونیست؟

خوش به حال عباس

خوش به حال کبری

خوش به حال حسنک

که همه دغدغه شان.

سفره ودفتر خیس است وصدای یک بز

خوش به حال همه شان

که زما جاماندند

همه کودک ماندند

ورسیدیم ما به سرابی که هم اکنون هستیم

وغم غربت ایام گذشته است که دایم با ماست!!!!!!!